Alle Epkes Wiersma, Bolsward 17.4.1864 - Oudemirdum 15.7.1935index ouders
Epke Klazes Wiersma, 1837-1919
Jeltje Alles van 't Zet, 1842-1868 gehuwd met
12.5.1888 Witmarsum
Dieuwke Jorritsma, 1865-1893
1.5.1895 Workum, Antje van Dijk, 1868 - 20.2.1940 kinderen
Alle Wiersma, Spannum 4.10.1888 - Opende (Gr) 20.3.1956
boer te Rijs
geh. Janke Jongsma, Nijega (HON) 11.9.1892 - Rijs 7.4.1945
Jan Tie Wiersma, Gaasterland 26.3.1914 - Leusden 26.6.2001
predikant in Birdaard, Hallum, Delft en Wassenaar
geh. Fimke Wiersma, Achtkarspelen 15.3.1914 - Amersfoort 2.4.1997
dochter van Petrus Romke Wiersma en Schoutrina Dorhout
Alco Gelco Wiersma, Hallum, 24.1.1942
geh. Geusje Zwikker
Tjeerd Jan Wiersma,
Fimke Wiersma
Schoutrina Marijke (Ina) Wiersma, Hallum 18.8.1944
geh. Jan Jaap Vlieger
Onno Boudewijn Wiersma, Hallum 16.4.1946 - Utrecht 19.8.2004
rijksadviseur orgels monumentenzorg
Guido Karel Wiersma, Delft 2.8.1947
geh. Rudolphine Johanna Jacoba Bischoff van Heemskerck
Jan-Willem Friso Wiersma
Frederik Jelle Radboud Wiersma
geh. 1994 Maarn, Carolien Franciska Beijerman
Dieuwke Wiersma, Rijs 19.7.1926
geh. Albert Gjaltema, Opende (Gr) 10.3.1925 - Opende 25.2.1996
Janke Rinske Gjaltema, Opende 7.4.1948
Sipke Gjaltema, Opende 21.12.1953
Alco Gjaltema, Opende 3.2.1961 - 27.6.1999
Rinske Janke Gjaltema, Opende 12.1.1967
Meine Wiersma, Rijs 29.10.1928 - Leeuwarden 3.2.2001
Leeuwarden secretarie financiën
geh. Sjoerdje Miedema, Piaam 27.5.1930, verkoopster
dochter van Broer Miedema en Janna Hengst
Broer Wiersma, Leeuwarden 9.6.1956
Alle Wiersma, Leeuwarden 9.6.1956
Laurens Wiersma, Leeuwarden 12.2.1958
Jan Wiersma, Leeuwarden 16.9.1961
geh. Hilda Dijkstra, Leeuwarden, 19.8.?
Dyan Wiersma, Leeuwarden 23.4.1997
Romy Wiersma, Leeuwarden 1.5.1999
Epke Alle Wiersma, Parrega 17.6.1890 - Oudemirdum 31.7.1972, boer Oudemirdum
geh. Witmarsum 12.5.1920 Sijtske van der Veen, Sandfirden 14.2.1898 - Sneek 22.7.1969
Jelle Wiersma, Oudemirdum 11.6.1928 - Folsgare 27.2.1999
timmerman-aannemer in Folsgare
geh. Minke van der Goot, Oudemirdum 20.7.1932
Sied Wiersma, Rijs 8.12.1955
Minke, 31.8.1986
Epke Alle Wiersma, Folsgare 8.2.1957
makelaar te Zweeloo
geh. Tineke Hettinga, Sneek 27.8.1956
Jelle Jan Wiersma, 8.10.1981
Suzanna Sjoukje Wiersma, 28.10.1983
Sijtske Wiersma, Sneek 31.1.1963
geh. Pieter Jan Wink, 1958
Tineke Wink, 1987
Minke Wink, 1989
Sandra Wink, 1992
Esther Wink, 1994
Trijntje (Tineke) Wiersma, Sneek 7.9.1965
geh. Peter Camper, 28.9.1958
Tim Camper, 1991
Anne Camper, 1993
Maarten Camper, 18.4.1996
Dieuwke Wiersma, Folsgare 4.10.1969
geh. 1996 Ruurd Brandt, 22.1.1963
Jelmer Brandt, 6.2.1998
Meike Brandt, 27.6.2000
Sietse Brandt, 29.5.2005
Dieuwke Wiersma, Oudemirdum 25.4.1923 - 1.7.2007
* Douwe Alles Wiersma, 1892-1958
kinderen tweede huwelijk met Antje van Dijk (1868-1940)
Hendrik Wiersma, 25.4.1896 - Nieuweschans 25.2.1951
spoorwegbeambte te Bobeldijk-Berkhout, Kwadijk-Edam, Venlo, Dordrecht
stationschef te Nijkerk (Gld), Geertruidenberg en Nieweschans
geh. 6.9.1930 Maria Catharina Strootman, 30.12.1895 - Marken 22.1.1992, boekhoudster te Tegelen
Antje (Annie) Wiersma, Dordrecht
geh. Peter Smitt
Jan Wiersma, Dordrecht 16.12.1937 - Amstelveen 1.4.2018, fotograaf
geh. Jacomina Heronia Latupapua (Her), Kaimana (Ned.Indië) 27.12.1939, medisch analiste
dochter van Simon Hendrik Latupapua en Jacoba Tahija
Budiati Janka Wiersma (Bu), Amsterdam 13.11.1981
LinkedIn
Jeltje Tietsje Anna Wiersma, 17.1.1900 - 1.1.1981
Tietje, 1903 - .., geh Karel Bodegom, .. woonplaats en werkzaamheden:
Bekend als 'lytse Alle Epkes' veehouder op het Zuideind tussen Parrega en Workum.
Ook bekend als dresseur van paarden.
Soms kreeg hij een paard te beleren waar de eigenaar schoon
mee verlegen was. In de wintertijd wist Alle Epkes daar wel raad mee:
hij nam het paard mee 't ijs op - zo was 't gauw te kalmeren en hanteerbaar. documenten
Alle Epkes Wiersma (1864-1935)
1910 handschrift van Alle Epkes Wiersma (1864-1935)
Alle Wiersma (1888-1956)
Jan Tie Wiersma (1914-2001) volgde het gymnasium in Doetinchem en studeerde aan de RU te Utrecht. Hij diende de kerkelijke gemeente te Birdaard(1941-1943), Hallum(1943-1946),
was de eerste studentenpredikant in Nederland(Delft 1947-1952) en stond tot zijn emeritaat te Wassenaar.(1952-1979)
Daarnaast was hij lange tijd voorzitter van de Ver. Hervormd Opleidingscentrum te Doorn en van de Nederlands Hervormde Predikantenvereniging.
Hij was tevens gedurende 20 jaar redactievoorzitter van Woord en Dienst, veertiendaags orgaan voor het hervormd kerkewerk.
Postuum werd in 2003 een boek van zijn hand uitgegeven: Het geloof van mijn vader en mijn moeder.
Fimke Wiersma (1914-1997) heeft Jan Tie tijdens haar studie in Utrecht ontmoet via Redbad (Friese Studentengenootschap in Utrecht). Naast haar taak als domineesvrouw, was zij tijdens de jaren zestig directrice van het Nederlands Hervormd Contactbureau te Den Haag.
Onno Boudewijn Wiersma (1946-2004)
Onno Wiersma was adjunct-directeur en hoofd Expertise van de Rijksdienst voor de Monumentenzorg. In 1970 volgde hij Cor Edskes op als assistent van de Rijksadviseur voor orgels, dr. Oussoren. Na de dood van Oussoren in 1972 werd Wiersma waarnemend Rijksadviseur en in 1977 officieel Rijksadviseur. Deze functie betekende dat hij de minister adviseerde over orgelzaken. In 1987 werd hij als orgeldeskundige in de gelederen van de Rijksdienst opgenomen. In het kader van de nieuwe monumentenwet, aangenomen in 1988, begon hij met een herinventarisatie van de monumentale orgels in Nederland.
Voor Onno Wiersma was de orgelklank het uitgangspunt; ook voor hem persoonlijk was klankschoonheid een inspiratiebron. Daarbij streefde hij ernaar dat alle bij orgelprojecten betrokkenen elk voor hun eigen competenties verantwoordelijk waren; adviseurs dienden niet de rol van de orgelmaker over te nemen of omgekeerd. Wiersma verafschuwde oppervlakkigheid.
Hoewel Wiersma niet meer officieel actief was als Rijksadviseur, was hij tot op het laatst zeer geïnteresseerd in de orgelwereld.
Epke Alle Wiersma (1890-1972)
1910 handschrift Epke Alle Wiersma
12.05.1920 trouwfoto Epke Alle Wiersma (1890-1972) en Sijtske van der Veen (1898-1969)
1968/1969 Epke Alle Wiersma (1890-1972) en Sijtske van der Veen (1898-1969)
9.6.1955 trouwfoto Jelle Wiersma (1928-1999) en Minke van der Goot (1932)
Dieuwke Wiersma (1923-2007) woonde na het overlijden van haar ouders en het vertrek
van broer Jelle alleen op de afgelegen boerderij in Oudemirdum. Alleen voor haar garagehouder,
de buren en haar broer ging de schuif nog van de deur.
In 1998 stond het onderstaande verhaal van Anita Zijlstra over Dieuwke in de Leeuwarder Courant.
OUDEMIRDUM - Ze is wars van luxe. Ze kookt op houtkachels, drinkt regenwater en een oud olielampje is het enige licht in huis. Dieuwke Wiersma vindt het leven wel best zo. De 74-jarige Friezin leidt al ruim een kwart eeuw een kluizenaarsbestaan. En als het aan haar ligt, komt daar tot haar dood geen verandering in. Ondanks haar zieke longen wil ze niets weten van een bejaardentehuis. "Dêrfoar moat it noch wat slimmer wêze!" klinkt het in onvervalst Fries.
Maar zo goed gaat het niet met Dieuwke. Haar gehoor heeft haar in de steek gelaten. En voor haar longaandoening moet ze dringend medicijnen slikken. Maar van die 'rotzooi' moet Dieuwke niets hebben. "Van pillen ga je dood!" moet ze hebben gezegd, weet Uilke Jongstra. De garagehouder is één van de weinigen die toegang hebben tot het afgelegen boerderijtje. Hij sleutelt al jaren aan haar grijze kever, waarmee ze door het dorp knettert om boodschappen te doen, en is zodoende haar vertrouwensman geworden. "Ze gaat de laatste tijd erg achteruit. Op een dag zal niemand haar meer aan haar tafel zien zitten."
Hij parkeert zijn wagen op het erf, waar een grote stapel sprokkelhout ligt, en loopt naar het raam van de huiskamer. Op zijn tikken en gebaren hijst Dieuwke zich op en loopt naar de deur. Alleen voor hem, de buren en haar broer gaat de schuif eraf. Ze neemt het vreemde bezoek eens goed op. Op geitenwollen sokken stiefelt ze hijgend door de koeienstal terug naar de huiskamer. Ze pakt de tafelranden vast, puft piepend eens goed uit en gaat dan zitten.
Dieuwke staart voor zich uit, de geaderde rode handen gebald. Uilke probeert een alledaags praatje te maken. Vragend haalt ze haar schouders op. "Doof. Ik hoor bijna niets," schudt ze haar grijze hoofd, dat is bedekt met een versleten zwarte alpinopet. Evenals de groene mantel, die ze over haar jurk draagt, en de gestopte nylonkousen behoort deze tot haar dagelijkse uitmonstering. Omgeacht de temperatuur.
Het is koud in huis. Maar ondanks de vorst brandt het houtkacheltje niet. Haar handen zijn opvallend warm. Haar staalblauwe, ietwat troebele kijkers lichten even op als ze een koude hand voelt. En er kan zowaar een glimlachje van af.
De boerin leeft al 27 jaar alleen in het afgelegen boerderijtje, waarin haar ouders 71 jaar geleden hun intrek namen. Heit en mem zijn er gestorven en toen broer Jelle het ouderlijk huis verliet om te trouwen, bleef Dieuwke alleen achter.
"Dieuwke wilde vroeger graag studeren", zegt Uilke Jongstra. "Ze zat op de mulo bij mijn ex-schoonmoeder in de klas. Ze kon goed leren en prachtig tekenen. Maar de rijke boeren uit de omgeving wilden niet dat een meisje uit een straatarm gezin ging leren."
[Neef Siemen Wiersma (1917) herinnert zich dat ze op de mulo nogal gepest werd
(mogelijk door kinderen van die rijke boeren) en mee daarom niet meer naar de mulo wilde.]
Dieuwke ging uit werken als wasvrouw en schoonmaakster.
Getrouwd is ze nooit. Uilke Jongstra: "Er moet eens een man met een bos bloemen voor de deur heben gestaan. Maar die kon gelijk rechtsomkeerd maken." En daarvan heeft ze geen spijt. Eenzaam is ze niet en ze heeft nog genoeg te doen. Stoffen, schoonmaken, hout sprokkelen, opruimen en boodschappen doen. Dan stapt de hoogbejaarde in haar metallic grijze bolide en tuft ze met een snelheid van dertig kilometer per uur van hot naar her. "Ik ben haar laatst zelfs in Bolsward tegengekomen,", zegt Uilke, niet zonder trots. "Ze rijdt nog best!"
Uilke heeft respect voor zijn excentrieke dorpsgenote. Waar hij kan, helpt hij haar dan ook graag. "Onlangs had ze een ongelukje. Lag ze met haar kever in de greppel. De politie had haar rijbewijs afgenomen. Woedend belde ik op. Er bestond geen enkele reden om haar het enige contact dat ze met de buitenwereld heeft te ontzeggen, want er waren geen derden bij betrokken. Mooi dat ze het roze papiertje de volgende dag terugkreeg!"
De kever staat in de schuur. Blinkend en wel. Dieuwke heeft geen zin om met haar auto op de foto te gaan. En ze is onvermurwbaar. Op twee verschillende klompen sjokt ze terug naar de huiskamer.
Aan de muur hangt een oude foto van de familie van haar moeder. En in de slaapkamer, waar de adem bijna bevriest, staat op een tafeltje een portret van haar ouders. Zodra de schemer invalt, deze dagen zo rond half zes, kruipt Dieuwke onder de wol. "Ze gaat echt met de kippen op stok," lacht Uilke vrolijk. "Tot een uur of zes 's morgens. Dan steekt ze soms even de olielamp aan."
Zwijgzaam leidt Dieuwke haar gasten rond. Met een zwaai opent ze nog twee deuren: kleine kamers, tot aan het plafond volgestouwd met spullen. De keuken is een donker hol, ook zonder water, zonder gas en zonder elektriciteit. Ze dient dan ook meer als de zoveelste opslagplaats in haar nederige onderkomen.
Dieuwke zit het liefst in de huiskamer, veilig aan haar tafel. Keurig afgedekt met plastic folie ligt er een stapel boterhammen op. Verder een petroleumstelletje, wat kranten en een bijbel. Want die leest Dieuwke iedere dag. Psalmen zingt ze ook. "Fan de âlde beriming", licht ze toe.
De antieke koffiemolen en de oude kopjes gebruikt ze nagenoeg nooit. "Op haar verjaardag komt Jelle langs," weet Uilke, "Met gebak. Maar dat verdwijnt in ruil voor een koekje bij de thee in de kast. VOor latere tijden." Er verschijnt een glimlach rond z'n mond. "Ze is een uniek exemplaar. Ik vind haar manier van leven een prestatie!"
Sied Wiersma (1955) vertelt dat Dieuwke later van de weg gehaald is omdat ze te langzaam reed en dat er toen geen redden meer aan was: rijbewijs inleveren en auto weg. Dieuwke was echter niet voor één gat te vangen en kocht prompt een invalidenautootje waarin ze nog tot op het laatst haar boodschappen en rondritjes kon blijven doen.
Antje van Dijk (1868-1940)
1930 Hendrik (1896-1951) Wiersma en Maria (1895-1992) Strootman
1910 handschrift van Hendrik (1896-1951) Wiersma
1941 Annie () en Jan (1937) Wiersma
1976 Trouwfoto Jan (1937) en Her (1939) Wiersma
1976 Trouwfoto Jan (1937) en Her (1939) Wiersma met ouders
